In het Pinksterweekend gingen we op zaterdag 23 mei met de Cobra naar Engeland, samen met Jos en Lisette die hun Triumph Spitfire ingeruild hebben voor een Burton. Het doel van de trip was de Shuttleworth vliegshow in een dorpje boven Londen, ongeveer twee uur rijden vanaf Dover. Zondag zouden we weer terug gaan.
We vertrokken al voor 7 uur om op tijd in Duinkerken te kunnen zijn. Het was nog vrij koud, maar hoe koud het ook is....je voeten zijn altijd warm door het kacheltje. Het was zelfs zo warm dat de proviand (lees chocolade) gesmolten was. Er waren nog heel weinig auto's op de weg. In de Liefkenshoektunnel waren we de enige auto dus kon (mocht) Geert flink gas geven en veel herrie maken. De dames van de douanecontrole wilden graag in de kofferruimte (?) kijken. Waarschijnlijk om er iets langer over te doen, want ze zeiden later dat ze de auto heel mooi vonden. Op de parkeerplaats bij de boot kwamen meteen een paar mannen naar de auto toe. Geert was net even weg dus ik moest het woord doen. "Wat voor motor zit er in?". "Uhh een V8? en mijn man heeft 'm samen een vriend zelf gemaakt en hij glimt zelfs onder de motorkap". Dat wilden ze dan weleens zien, dus daar moest Geert aan te pas komen. Ook liep een klein jongetje langs met zijn vader en hij zei " Dit is de mooiste auto die ik gezien heb".
We hadden aangegeven met twee " lage" auto's te komen, dus de man die de auto's de weg wees, stuurde ons naar het onderste dek. Hij vond het 'a beautiful car'. We stonden vrij vooraan en omdat het misschien zou gaan regenen, hebben we voor de zekerheid het dakje erop gedaan. Vanaf de "brug" konden we trots op de auto kijken. De boot af ging ook prima; we waren wel meteen de Burton kwijt. Maar gelukkig is er de telefoon en hebben we elkaar weer gevonden. Via Canterbury reden we naar de Dartford-tunnel. Onderweg veel bekijks: duimen omhoog, er werden foto's en filmpjes gemaakt en veel mensen zwaaiden of gingen langzaam rijden. Als dat het geval was, zorgde Geert er wel voor dat hij even snel en met veel herrie inhaalde!
De vliegshow was op een groot estate van een landhuis, met daarop hangars en gebouwen met oude auto's en oude, bijzondere vliegtuigen en enorme grasvelden die dienst deden als startbaan. Het was inmiddels lekker weer dus konden we zomerjassen aandoen. Er was nog een CObra. Een Southern Roadcraft van twee jonge mensen die wel zin hadden in het opknappen van de auto. Ze hadden de auto net gekocht van een man die veertien jaar lang niets had gedaan en dat was wel te zien.
Deze auto had een brede middenconsole zodat de hond tussenin kon zitten. Ook leuk natuurlijk! Jos, de zweefvlieger wist over veel vliegtuigen wel iets te vertellen. De vliegshow was heel leuk met hele oude exemplaren die het soms maar een paar meter in de lucht uithielden. Maar ze bleven het proberen, geholpen door mannen in witte overalls. Het oudste vliegtuig was meer dan 100 jaar oud.
Na de show hebben we bier gedronken en gegeten in The Black Horse. In het donker reden we naar de b&b Taylard House in Sandy, Hertfordshire.. Een mooi groot huis met veel parrkeerruimte voor de auto's. Wij kregen de mooiste kamer, Echt engels met veel frutsels. Het viel meteen op dat er heel veel foto's van Cobra's en John Tojeiro aan de muur hingen.
De volgende ochtend zagen we in de eetkamer nog meer van dat soort foto's. Aan de dame die ons ontbijt verzorgde, vroegen we naar de connectie. Wat bleek? De eigenaresse van de b&b is Sue en zij is de dochter van John Tojeiro. Wat een toeval want wij hebben een Dax Tojeiro!!! Helaas waren ze dat weekend weg. Dus hebben we een paar mooie foto's gemaakt van het huis en de auto('s) ervoor en die later naar haar gemaild. Ze vond het 'interesting'.
Helaas was er niet veel tijd voor een mooie rit over de engelse landwegen en moesten we over de snelweg naar Dover. De zon scheen af en toe en het was vrij aangenaam. Weer veel ' thumbs up' en veel bekijks. Natuurlijk gingen we af en toe tanken: de Cobra iets vaker dan de Burton. De reis ging voorspoedig en al om 11 uur kwamen we aan in Dover. De zon scheen prachtig op de witte rotsen. Wat hadden we graag langer gebleven!! Het inchecken ging heel langzaam en zodra we in onze rij stonden, mochten we eigenlijk de boot al op. Dit keer geen man van de boot die ons naar het onderdek stuurde, dus reden we er zelf maar gewoon heen en riepen: We have a reservation!! Ok. We stonden bijna met onze neus tegen de voorklep van de boot. Naast ons stonden de motorrijders met hun motors. De meesten kwamen naar even kijken, een praatje maken en foto's nemen. De reis was lovely: goed weer en we konden lekker buiten zitten. Toen we in Duinkerken aankwamen en weer in de auto zaten, was het helemaal super. Eerst gingen wat fietsers van boord, toen de motors met veel kabaal en toen de Cobra..... met nog meer kabaal!
We hadden besloten om nog wat langs de belgische kust te rijden, dus we namen afslag De Panne. Ah ah, niet goed, want dat was de afslag naar Plopsaland. En het was ongeveer de tijd dat de mensen naar huis gingen. Dit keer waren het dus voornamelijk de mannen die keken. EIndelijk dachten we door te kunnen rijden, maar het wasin Belgie heel mooi weer was geweest en veel mensen hadden het strand bezocht, dus veel stoplichten, zebrapaden maar ook heel veel bekijks. Langzaam reden we langs de vele terrassen en hebben veel hoofden doen omdraaien! Uiteindelijk zijn we weer naar de snelweg gegaan. Nog een keer gestopt om te tanken en later nog een keer om afscheid van elkaar te nemen. Toen snel naar huis want het werd steeds donkerder, het ging regenen en het werd steeds kouder. Maar geen koude voeten!! Ca. 22.30 uur waren we weer thuis.
Het waren twee fantastische dagen!
Lenie Weitering
